Strare czy nowe?

Giname

Jakie filmy lubicie i co o nich myślicie?

Ellaine

Tak jak nie powinno oceniać się książki po okładce, tak i film trudno ocenić po roku nakręcenia.
Lubię stare filmy i nie będę temu zaprzeczać. A jednocześnie nie mam nic przeciwko nowym produkcjom, jeśli tylko są porządnie zrobione. Uwielbiam oglądać Jak rozpętałem II Wojnę Światową, zawsze mnie bawi. Choć prawdę mówiąc o wiele bardziej podoba mi się wersja czarno-biała, niż ta "pokolorowana". Nie wiem, może właśnie chodzi o ten czar starego filmu? Czarno-białego.

Jakiś czas temu oglądałam dwie wersje Upiora z Opery; jedną z 1943 a drugą z 2004. Niby tytuł ten sam, ale historie były zupełnie inne! Dlatego obie mi się podobały :) Niestety nie wiem na ile oba były bliskie lub dalekie od oryginału, czyli ponoć niezbyt ciekawej książeczki francuskiego pisarza Gastona Leroux.
Poza tym ta druga wersja była ekranizacją musicalu z lat osiemdziesiątych. Na kompie miałam jeszcze jedną wersję Upiora... z lat dwudziestych, w technikolorze, niestety zanim zdążyłam to obejrzeć musiałam usunąć, nie pamiętam już z jakiego powodu. Więc nie mam porównania nowych z najstarszą wersją :)
Jednak wszędzie pojawia się motyw zrzucanego na widownię opery paryskiej ogromnego żyrandola.

A tak w ogóle to i tak wolę książki :))

Giname

Ja lubię wszystkie filmy. Zauważam jednakowoż różnice bardzo wyraźne. Stare filmy stawiały na treść(dlatego niektóre są przegadane). Nowe stawiają na formę. Z wiadomej przyczyny: lepsze możliwości techniczne(dlatego mamy filmy w których ciągle strzelają, latają i tryska krew).

Dzisiaj prawdziwe arcydzieła zobaczyć trudno. Nie ma ich we wszystkich kinach, a zazwyczaj w niewielu. Żeby spiratować to nie ma napisów. Winę ponosi tu głównie dystrybucja i promocja, ale i filmów jest niewiele.

Stare filmy to często perełki. Nie tylko komedie(w których humor nie ogranicza się do seksu i parodii innych filmów), ale i filmy poważne. Nawet komedie potrafiły być gorzkie.
W starych filmach lepiej dobierano obsadę. Nie wszyscy byli piękni, ale wszyscy potrafili grać. Co dzisiaj zanika.

Gdzie jest tak w ogóle granica między stare, a nowe?